ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ-ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΑ-ΚΑΡΤΕΛ

Το παρακάτω άρθρο αποτελεί αντιγραφή από άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου στο site
www.sofokleous10.gr ή στο www.kasss.gr
Διαβάστε την εισαγωγή ή μάλλον καλύτερα μπείτε στο παρακάτω LINK για το διάβασμα ολόκληρου του άρθρου.

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-08-16-23-06-13-2010081626712/

ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΕ ΝΟΗΜΑ

H αρχή ενός τέλους. Του Γιώργου Κιμούλη
Fri, 26/03/2010 - 20:06 — Mediasoup
ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ,
αποσεισάμενος και διαρρήξας, μονολογεί:
Ήρθε η στιγμή να βρεις, να δεις, να πεις
με ποιους θα ζεις και ποιους θα εγκαταλείψεις...

ήρθε η στιγμή...
να δοθεί ένα τέλος
στη μεγάλη περίοδο του “σ’ όλα μέσα είμαστε”...
να δοθεί ένα τέλος
στη διαρκή ανεκδοτολογική αντιμετώπιση των πάντων...
να δοθεί ένα τέλος
στο φόβο μήπως και γίνεις γραφικός...
να δοθεί ένα τέλος
στα αστειάκια...
να δοθεί ένα τέλος
στις προσωπικές μας καριέρες...
να δοθεί ένα τέλος
στη διαβρωτική ηδονιστική φιλοσοφία σ’ αυτή τη χώρα...
να δοθεί ένα τέλος
στην αδιαφορία και στον ωχαδερφισμό...
να δοθεί ένα τέλος
στον κοινωνικό μας ναρκισσισμό...
να δοθεί ένα τέλος
σ’ αυτήν την εσωστρέφεια...
να δοθεί ένα τέλος
σ’ αυτόν τον σιχαμένο εγωισμό...
να δοθεί ένα τέλος
στην αμηχανία...

ΠΡΕΠΕΙ να δοθεί ένα τέλος
στη κατασκευασμένη επιθυμία να διασκεδάζεις παρά να ζεις σαν άνθρωπος...
να δοθεί ένα τέλος
στο να νομίζεις πως σκέφτεσαι...
να δοθεί ένα τέλος
στο ότι η σκέψη είναι μία απλή πληροφορία...
η οποία μάλιστα δε σε αφορά και πολύ...

...και το τέλος πρέπει να... αρχίσει
από το πού πληροφορείσαι...

τέλος στον “μηχανισμό της προπαγάνδας” λοιπόν,
που εκπροσωπείται από τα ΜΜΕ...
ένα μηχανισμό που δεν κατευθύνεται από κάνενα κράτος...
πρόκειται για ένα ιδιωτικοποιημένο σύστημα προπαγάνδας,
που στόχος του να υπονομεύει κάθε ανεξάρτητη σκέψη,
να εμποδίζει την κατανόηση και ανάλυση των θεσμισμένων δομών
καθώς και τον τρόπο που αυτές θα λειτουργούν...

δείτε πώς παρουσιάζουν τόσο καιρό τη σημερινή πολιτική κατάσταση...
προμηνύουν μία καταστροφή, που έρχεται από κάπου αλλού...
αναλύουν την πραγματικότητα με δυσνόητους οικονομικούς όρους...
καταγράφουν με πίστη την αδυναμία οποιασδήποτε αντίδρασης...
περιγράφουν τις λύσεις ως τη μία χειρότερη απ’ την άλλη...
και στο τέλος αναστενάζουν δήθεν ανακουφισμένοι: “τη γλυτώσαμε...”
ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ; ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!!!

...νιώθεις σαν ακροατής, που με το ζόρι σ’ έχουν βάλει να στοιχηματίσεις
όλα τα λεφτά σου σ’ ένα αγώνα ράγκμπυ, αγώνισμα, που ούτε έχεις παίξει ποτέ,
ούτε έχεις δει πολλές φορές, ούτε τους κανόνες του ξέρεις,
και που σου τον περιγράφουν μάλιστα κι απ’ το ραδιόφωνο...
δεν καταλαβαίνεις τίποτα, ουρλιάζουν: “χάνουμε! χάνουμε!”, τρέμεις εσύ,
μετά σου λένε: “κερδίζουμε, κερδίζουμε!”, ανασαίνεις εσύ...
μετά πάλι, μέσω αγνώστων λέξεων,
καταλαβαίνεις πως ο κίνδυνος πλησιάζει ξανά...
και ξαφνικά μία περίεργη φωνή, που σχολιάζει τον αγώνα δίπλα στον σπορτκάστερ, ακούς να λέει κάτι σαν... “κλέφτη, κλέφτη... θα σε πιάσουμε...”,
σε λούζει ιδρώτας, γιατί αυτή η φωνή μάλλον σ’ εσένα απευθύνεται... και θολώνει το τοπίο μπροστά σου, πάει ο αγώνας, πάει και εικόνα του ραδιοφώνου...
δεν ακούς τίποτ’ άλλο ο καφκικός μηχανισμός της ενοχής κάθε πολίτη έχει μπει μπροστα... και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσεις τι έγινε... ακούς πως αγώνας τελείωσε... ρωτάς δειλά: “τι έγινε΄; κερδίσαμε;”... και η απάντηση είναι και πάλι συβιλλική: “παρά τρίχα.... η καταστροφή... παρά τρίχα!”

ζαλισμένος εσύ, δε ρωτάς αν νίκησες ή αν έχασες, απλώς ησυχάζεις που δεν καταστράφηκες από αυτό το... «άγνωστο»...
(κι είναι κι εκείνη η φωνή γαμώτο... άσε, φτηνά τη γλιτώσαμε...)
και με την αγωνία στα μάτια σου και στο μυαλό σου
για το αν θα κατορθώσεις να πληρώσεις την επόμενη δόση του δανείου σου...
κλείνεις το ραδιόφωνο και ασχολείσαι ξανά με την προσωπική σου εταιρεία...
αλλά και με τις λοβιτούρες που πρέπει να κάνεις για να επιβιώσεις...
βουτηγμένος στις ενοχές των πολλών ρεψιμάτων απ’ το φαγητό
που έχεις κατεβάσει, ενώ δεν το περίμενες, τόσα χρόνια...
και το μόνο που έχεις συγκρατήσεις είναι η απειλή του «θα σε πιάσουμε!»...

άκουσον, άκουσον...
οι αρχιλοβιτούρες απειλούν τα λοβιτουράκια..!

πως λοιπόν να σκεφτείς
έτσι έντρομος, ζαλισμένος και ενοχικός που είσαι, το πολύ απλό:

...μία εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο «Ελλάδα», μέσω λογιστικών αλχημειών και άγριας λοβιτούρας την «πάτησε» (κάτι ξέρεις κι εσύ απ’ αυτά) και τώρα τρέχει να βρει να δανειστεί, για να πληρώσει αυτά που έφαγε, με χαμηλό τόκο, από διάφορους τοκογλύφους, ζητώντας την κάλυψη κάποιων τραπεζών... και απειλεί κι από πάνω!

...η ανικανότητα και παρανομίες κάποιων λογιστών έγινε εθνική αγωνία!

είναι σαν να έρχεται εκεί που δουλεύεις, ο λογιστής της εταιρείας και να σου λέει:
«επειδή έκανα πολλές μ....ες, και έφαγα κάποια χρήματα, αγοράζοντας κάποια οικόπεδα για την οικογενειά μου ή καταθέτοντας κάποια χρήματα σε κάτι τράπεζες του εξωτερικού για το μέλλον των παιδιών μου, δε θα πληρωθείς αυτούς τους δύο μήνες... και μη μιλάς γιατί έρχονται και χειρότερα... κάτι άκουσα και για αθρόες απολύσεις... α! – και μη νομίζεις πως δεν ξέρω και τα...δικά σου...»

τι να κάνεις εσύ; από ποιον να ζητήσεις τα ρέστα;
από τον λογιστή; (γιατί λογιστής είναι ο κάθε πολιτικός πλέον) ...
από πού; από τη... «διεύθυνση»; ποια διεύθυνση;
από τον «εργοδότη»; ποιον εργοδότη;
αφού δεν έχει ΠΡΟΣΩΠΟ!...
το Κράτος είναι μία απρόσωπη εκπροσώπηση...

τι να κάνεις;
ανοίγεις την τηλεόραση, μπας και μάθεις...
κι εκεί...
ακούς ξανά την ίδια περιγραφή του ίδιου αγώνα ράγκμπυ...

να δοθεί ένα τέλος
στην αμηχανία...
και το πρώτο τέλος
πρέπει να δοθεί στον “μηχανισμό της προπαγάνδας”,
που εκπροσωπείται από τα ΜΜΕ...

τα ΜΜΕ είναι ένα καθαρό σύστημα κατήχησης
τα ΜΜΕ δεν καθρεφτίζουν καμμία πραγματικότητα
ερμηνεύουν και παρουσιάζουν την πραγματικότητα μέσα σ’ ένα πλαίσιο,
που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει στηθεί από την εγχώρια εξουσία.
τα ΜΜΕ είναι μία ομάδα με ίδια συμφέροντα,
που δεν έχουν καμμία σχέση με τα συμφέροντα των θεατών τους
τα ΜΜΕ είναι απλώς κι αυτά μεγάλες εταιρείες,
που εκπροσωπούν τους ιδιοκτήτες τους

και ο κάθε δημοσιογράφος ή θα προσαρμοστεί ή θα φύγει...
ΠΡΕΠΕΙ να προσαρμοστεί!
και όποιος απ’ αυτούς πει, πως μπορεί να προσαρμοστεί λίγο,
αλλά ταυτόχρονα να κρατήσει την ανεξαρτησία της σκέψης του,
είναι απλώς... ανόητος...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ “ΛΙΓΟ” ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ...

αρχίζει να λέει ορισμένα πράγματα που δεν πιστεύει στην αρχή
και μετά σιγά σιγά αρχίζει και να τα πιστεύει...
έτσι πρέπει να κάνει...

εταιρείες είναι...
και μην ξεχνάμε πως οι εταιρείες είναι το ιδιωτικό ισοδύναμο
αυτού που αποκαλούμε φασισμό στην πολιτική σφαίρα...

πρέπει να αρχίσει από κάπου αυτό το... τέλος...

[συνεχίζεται]

ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΕΡΔΟΥΣ

(Αναδημοσίευση από το διαδίκτυο)
Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα.
Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’αυτό.
Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σέντς.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.
Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.

Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών.
Παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι μας πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου.
Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες, μια πανδημία!!! Μιλάγανε μόνο για την τρομακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών. Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.

Η κοινή γρίπη σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπων το χρόνο παγκοσμίως.
Μισό εκατομμύριο έναντι 25.
Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών;
Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας με μεγάλο λειρί.
Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflú της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.
Ακόμα και αν το Tamiflú έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατομμύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσμού της.
Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριππικά, κέρδισαν χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια.
Πρώτα με τα πουλερικά και τώρα με τα χοιρινά.
Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου μιλάνε μόνο γι’αυτό.
Πια δεν λένε τίποτα για την οικονομική κρίση ....
Μόνο για τη γρίπη των χοίρων.
Και διερωτώμαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια να μην υπάρχει ένα «μεγάλο γουρούνι»;

Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche.
ROCHE: Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflú.
- Και πόσο πωλείται το «θαυματουργό» Tamiflú;
- Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.
- 50 δολάρια το κουτί με τις κάψουλες;
- Πρέπει να καταλάβετε κυρία ότι τα θαύματα πληρώνονται ακριβά.
- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.

Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αμερικής έχει την πατέντα του Tamiflú.
Ο κύριος μέτοχος αυτής της εταιρείας δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον Donald Rumsfeld, γραμματέα αμύνης του George Bush, υπεύθυνο για τον πόλεμο κατά του Ιράκ.
Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Relenza τρίβουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά φέρουν εκατομμύρια, του αμφίβολου Tamiflú. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.
Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που λαμβάνει η κάθε χώρα.

Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι μια φοβερή πανδημία απ’ ό,τι λένε τα μέσα ενημέρωσης, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.

ΜΠΑΖΩΜΑ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΚΕΡΙΟΥ

Σε ποιόν ανήκει η λίμνη του κεριού και αποφάσισε να την μπαζώσει μέρες εκλογών για να γίνει ένα ακόμη PARKING αυτοκινήτων ?
Μήπως ετοιμάζεται κάτι απο την Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου?
Δεν φτάνουν τόσοι άσφαλτοι και τόσα μπετά και χρειάστηκε να μπαζωθεί το πράσινο και η λίμνη?
Μήπως σε λίγα χρόνια θέλουν να αποκαλούμε την περιοχή ΤΟ PARKING ΤΟΥ ΚΕΡΙΟΥ?
Αντί να φροντίσουν να πεζοδρομηθεί το τμήμα μπροστά στα μαγαζιά και την παραλία μπαζώνουν ένα πανέμορφο τοπίο που θα μπορούσε να αναδειχθεί σε όποιον και να ανήκει?
Και μετά ρωτούν τι φταίει που ο κόσμος τους φτύνει και δεν ψηφίζει!
Ποιά είναι η θέση όλων των κομμάτων για το θέμα αυτό? (Αλήθεια που είναι οι οικολόγοι πράσινοι ΖΑΚΥΝΘΟΥ?)
Ο Δήμαρχος του ΛΑΓΑΝΑ μάλλον θα ασχολείται με το καυτό θέμα του νερού και την τακτοποίηση των νερουλάδων.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΠΛΟΙΩΝ-ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ

Ξανά πάλι τα ίδια. Αύξησαν τα εισιτήρια της γραμμής ΚΥΛΛΗΝΗΣ - ΖΑΚΥΝΘΟΥ άν και δεν πέρασαν ούτε δύο μήνες από τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις νομαρχίας και πλοιοκτητών.
Και αυτή η αύξηση είναι ξεδιάντροπη και δεν έχει κανένα λόγο και αιτία.
Εκτός από ένα. Η αρπαχτή και το ξέσκισμα των κακόμοιρων Ζακυνθινών της Αθήνας και των λίγων επισκεπτών εν μέσω κρίσης.
Αλλά δεν ντρέπονται καθόλου, δεν έχουν ούτε ιερά ούτε όσια.
Το μόνο που τους νοιάζει είναι το αδίστακτο κέρδος. Και μείς κοιτάμε και αυτούς και τα σαπιοκάραβά τους, που μας πιάνουν θέση στο λιμάνι και κανένας δεν τους διώχνει.
Αλλά αυτοί ξέρουν να τα βαφτίζουν ξανά όπως ο Διονυσάκης τον ΠΡΩΤΕΑ και να τα στέλνουν στην άγονη γραμμή όπου θα βρεθεί κάποιος ΠΑΥΛΙΔΗΣ να τους τακτοποιήσει και αυτοί να του αγοράσουν σπίτι. Α, ρε ξεφτίλα. κάποτε όμως ο κόσμος θα ξυπνήσει, θα σηκωθεί από τον καναπέ και θα τους πάρει με τις ... λεμονόκουπες.